Categories

Καρκίνος Πέους

Ο καρκίνος του πέους είναι μία σπάνια κακοήθης πάθηση, με συχνότητα 0,1-0,9 περιστατικά ανά 100.000 άντρες στις δυτικές κοινωνίες. Αντιθέτως, υπάρχουν χώρες στην Αφρική, Ασία και Νότιο Αμερική, όπου ο καρκίνος του πέους αποτελεί σε συχνότητα έως και το 20% όλων των καρκίνων στον άντρα. Η διαφορά αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι στις χώρες αυτές οι συνθήκες της τοπικής υγιεινής είναι πολύ φτωχές ή ανύπαρκτες.

Τι προκαλεί τον καρκίνο του πέους;

Σήμερα, πιστεύεται ότι σημαντικότερος αιτιολογικός παράγοντας για τον καρκίνο του πέους είναι ο χρόνιος ερεθισμός από το σμήγμα που παράγεται φυσιολογικά στην περιοχή. Η πιθανότητα αυξάνεται, όταν συνυπάρχει φίμωση που δεν επιτρέπει την απομάκρυνση του ή αν δεν εφαρμόζονται οι κανόνες τοπικής υγιεινής. Ο ιός των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV) έχει συνδεθεί, επίσης, με την ανάπτυξη καρκίνου του πέους και ειδικά οι υποτύποι 16 και 18, οι οποίοι προκαλούν καρκίνο και στον τράχηλο της μήτρας. To κάπνισμα είναι ένας επιβαρυντικός παράγοντας που σχετίζεται με τον καρκίνο του πέους.

Πώς γίνεται η διάγνωση του καρκίνου του πέους;

Συνήθως, ο ασθενής θα παρατηρήσει κάποια ανώδυνη βλάβη στο πέος, η οποία μπορεί να είναι σαν έλκος ή σαν κουνουπίδι (“εξόγκωμα”) και η οποία δεν επουλώνεται. Σε παραμελημένες περιπτώσεις, όπως σε ηλικιωμένους, η βλάβη μπορεί να είναι πολύ εκτεταμένη. Η βλάβη μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε σημείο του πέους αλλά με μεγαλύτερη συχνότητα στη βάλανο και στην ακροποσθία (δηλαδή στο τελικό τμήμα του πέους). Επίσης, ο ασθενής μπορεί να έχει κνησμό, αίσθημα καύσου ή αιμορραγία στην περιοχή της βλάβης. Στα αρχικά στάδια, δεν υπάρχει πόνος, με αποτέλεσμα πολλοί ασθενείς, επειδή ντρέπονται, να μη ζητάνε ιατρική βοήθεια.

Ο ιατρός, με την κλινική εξέταση του ασθενούς, θα κρίνει εάν η βλάβη είναι ύποπτη, και σε αυτήν την περίπτωση θα τον υποβάλει με τοπική αναισθησία σε βιοψία της βλάβης, θα στείλει δηλαδή ένα μικρό τεμάχιο στον παθολογοανατόμο ώστε να το εξετάσει μικροσκοπικά για οριστική διάγνωση.
 

Χρειάζονται επιπλέον εξετάσεις – Σταδιοποίηση;

Ο καρκίνος του πέους μπορεί να δώσει μεταστάσεις στους λεμφαδένες της βουβωνικής χώρας και της πυέλου και σε άλλα όργανα, όπως το ήπαρ, τα οστά, τους πνεύμονες και τον εγκέφαλο.

Ο ιατρός για να διαπιστώσει το στάδιο της νόσου., θα ζητήσει απεικονιστικές εξετάσεις όπως:

  • υπερηχογράφημα οσχέου,
  • αξονική τομογραφία κοιλίας-πυέλου,
  • μαγνητική τομογραφία κοιλίας-πυέλου,
  • σπινθηρογράφημα οστών

Ποια η αντιμετώπιση του καρκίνου του πέους;

Η έγκαιρη διάγνωση είναι πολύ σημαντική για τη θεραπεία του καρκίνου του πέους. Όταν η βλάβη είναι μικρή, το πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπισθεί με laser-εκτομή ή κρυοπηξία με ελάχιστες παρενέργειες. Σε μεγαλύτερες βλάβες, θα χρειαστεί να γίνει τοπική χειρουργική αφαίρεσή τους, με προσπάθεια διατήρησης κάποιου ικανοποιητικού κολοβώματος πέους. Ίσως, δηλαδή, χρειαστεί να γίνει αφαίρεση τμήματος ή και ολόκληρου του πέους (μερική ή ολική πεεκτομή, ανάλογα με το στάδιο της νόσου) και παράλληλα αφαίρεση λεμφαδένων από τη βουβωνική χώρα ή και την πύελο. Η επέμβαση μπορεί να συνδυαστεί με ακτινοβολία και χημειοθεραπεία για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της νόσου.
 

Στην μερική πεεκτομή συνήθως αφαιρείται η βάλανος και ίσως ένα τμήμα από το σώμα του πέους. Γίνεται προσπάθεια να διατηρηθεί τμήμα του πέους ώστε ο ασθενής να μπορεί να ουρεί σε όρθια θέση και σε κάποιες περιπτώσεις να έχει σεξουαλική επαφή. Η ολική πεεκτομή γίνεται σε πιο εκτεταμένους όγκους. Αφαιρείται όλο το σώμα του πέους και για την αντιμετώπιση του θέματος της ούρησης γίνεται ένα στόμιο της ουρήθρας στο δέρμα του περινέου (περινεοστομία). Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα η ούρηση να γίνεται σε καθιστή θέση. Η επέμβαση αυτή γίνεται σε ασθενείς που το στάδιο της νόσου δεν τους επιτρέπει να αντιμετωπιστούν με πιο συντηρητικές θεραπείες ώστε να διατηρηθεί το πέος.

Ανάλογα με τον αποτέλεσμα της βιοψίας θα σας προταθεί αν πρέπει να υποβληθείτε σε κάποια συμπληρωματική θεραπεία.
 

Σε κάποιες περιπτώσεις, αντί της αφαίρεσης τμήματος του πέους μπορεί να εφαρμοστεί η εξωτερική ακτινοβολία.
 

Πρόγνωση

Εξαρτάται από την παρουσία ή όχι μεταστάσεων στους λεμφαδένες. Όταν η διάγνωση είναι έγκαιρη και οι λεμφαδένες δεν έχουν προσβληθεί, η 5ετής επιβίωση κυμαίνεται από 65%-90%. Όταν όμως οι λεμφαδένες έχουν προσβληθεί, η 5ετής επιβίωση είναι μικρή.
 

Παρακολούθηση

Πρέπει να είναι πολύ προσεκτική και συχνή, επειδή υπάρχει κίνδυνος επανεμφάνισης του καρκίνου είτε τοπικά είτε σε απομακρυσμένες θέσεις. Ο ιατρός θα σας ενημερώσει για το ακριβές πρόγραμμα παρακολούθησης, όπως ανάλογο υπάρχει σε κάθε ογκολογική οντότητα.
 

Πρόληψη του καρκίνου του πέους

Ο καρκίνος του πέους είναι εύκολα διαγνώσιμος, αφού ξεκινά με κάποια βλάβη στο πέος και κυρίως στη βάλανο (το μπροστινό τμήμα του πέους που αποκαλύπτεται, εάν τραβήξουμε το δέρμα που λέγεται πόσθη). Είναι ένας καρκίνος που μπορεί να προληφθεί σε μεγάλο αριθμό περιπτώσεων, αφού η καλή υγιεινή του πέους περιορίζει σημαντικά την εμφάνισή του. Για να περιορίσετε τον κίνδυνο, λοιπόν, προτείνονται τα παρακάτω:

Καθημερινή υγιεινή-καθαριότητα με σαπούνι (όχι αντισηπτικών) είναι το σημαντικότερο βήμα πρόληψης. Εξαιρετικά σημαντικό, όπως αναφέρθηκε, είναι να τραβάμε το δέρμα και να αποκαλύπτεται η βάλανος. Εκεί συγκεντρώνεται το σμήγμα, ένα λευκωπό έκκριμα που μαζεύεται κάτω από την ακροποσθία, και μπορεί να περιέχει καρκινογόνες ουσίες. Αυτά βέβαια ισχύουν, αν δεν έχετε κάνει περιτομή (στην περιτομή αφαιρείται το δέρμα που καλύπτει την βάλανο). Αν έχετε φίμωση, δηλαδή το δέρμα μπροστά από το πέος έχει κλείσει ή δεν ανοίγει επαρκώς, τότε ζητήστε άμεσα συμβουλή από τον ουρολόγο σας για την πιθανότητα να χρειάζεστε περιτομή.
 

Μειώστε τον κίνδυνο μόλυνσης από τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV). Τα στελέχη 16 και 18 –όχι αυτά από τα οποία εμφανίζονται τα κονδυλώματα– σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του πέους. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι στις Η.Π.Α. έχει ήδη συσταθεί ο εμβολιασμός των αγοριών 11-21 ετών με το εμβόλιο κατά των ανθρώπινων θηλωμάτων, το γνωστό πλέον εμβόλιο που προλαμβάνει τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας στις γυναίκες. Η χρήση προφυλακτικού και ο περιορισμός των σεξουαλικών συντρόφων μπορεί να σας προστατεύσει από τη μόλυνση.
 

Αποφύγετε ή διακόψτε το κάπνισμα. Το κάπνισμα μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη του καρκίνου του πέους, ειδικά στους άντρες, οι οποίοι έχουν μολυνθεί με τον ιό HPV.